“Mensen buiten mijn groene bubbel inspireren”

“Ja, ik maak mij zeker zorgen over mijn generatie. Ook omdat wij grotendeels niet aan de knoppen zitten die over onze toekomst gaan. Dus moeten we de regie over onze eigen toekomst terugkrijgen. Daarom zet ik mij onder meer in als Klimaatambassadeur van de Toekomst en voor een duurzame leefomgeving via JongRES Nederland. Wij vertegenwoordigen een miljoen jongeren bij de overheid en politiek.

Ik realiseer mij dat ik in een groene bubbel zit, maar dat geldt lang niet voor iedereen van mijn generatie. Daarom vind ik het belangrijk om met mensen buiten die bubbel, waaronder specifiek minderheden, hierover in gesprek te gaan. Ik denk wel dat wij als jongeren een enorme drive hebben om voor een betere wereld te gaan. Tegelijkertijd zeg ik eerlijk bij dat er op dit moment zoveel crises zijn dat het soms ook mentaal belastend wordt voor jongeren.

Voor mij is het belangrijk dat we werken aan een toekomstbestendige, versnelde en inclusieve klimaattransitie. Het jongerenperspectief staat daarin centraal. Ik wil handelingsperspectieven laten zien. Veel mensen willen wel iets doen, maar weten niet hoe of wat. Voor mij is de belangrijkste les: doe iets wat aanslaat bij jouw passie of interesse. Wat ligt jou en hoe kun je vanuit daar de klimaattransitie versnellen? In mijn geval is dat belangenbehartiging en aandacht vragen via het spreken op evenementen of in de media.

Ik wil meer dan een moestuin en dingen recyclen. Ik wil grote slagen maken en groot denken: we moeten naar een samenleving op basis van een brede welvaart. Eentje die draait om leefbaarheid, sociale cohesie en veiligheid. Klimaat en duurzaamheid zijn daar direct aan gelinkt, want de klimaatcrisis zorgt onder andere voor problemen op gebied van veiligheid en leefbaarheid.  Als we nu onvoldoende doen aan de klimaatcrisis zakt ook die brede welvaart in.

We staan op het punt dat we keiharde keuzes moeten gaan maken. Als we geen omslag naar een echt duurzame en betere wereld maken, gaan we daar heel veel problemen van ondervinden. Kijk maar naar de alsmaar stijgende temperaturen. Als straks sub-Sahara Afrika onleefbaar wordt, krijgen we honderden miljoenen vluchtelingen. Daar wordt links noch rechts in Europa blij van.

Het blijft een grote en moeilijke opgave. Toch ben ik hoopvol, want ik zie ook een kanteling in onze gesprekken met de overheid en politiek. Het gaat niet meer – op een enkeling na - over of klimaatverandering moet worden aangepakt, maar gelukkig over hoe we dat gaan doen. Ik geloof enorm in het 'butterfly effect' waarbij het inspireren van enkelen uiteindelijk kan leiden tot een olievlek.”